De Europese vennootschap

De Europese vennootschap werd ingevoerd door de Verordening (EG) nr. 2157/2001 van 8 oktober 2001 betreffende het statuut van de Europese vennootschap.

Hoewel de bepalingen van deze Verordening rechtstreeks van toepassing zijn in de Belgische rechtsorde, moesten bijkomende wettelijke bepalingen voorzien worden voor punten die niet door de Verordening geregeld werden. Dit is gebeurd door het Koninklijk Besluit van 1 september 2004 dat sinds 8 oktober 2004 in werking is getreden.

Het tot stand komen van het statuut van de Europese vennootschap is een belangrijke en onontbeerlijke schakel in het Europees harmonisatieprogramma van het nationaal vennootschapsrecht.

De Europese vennootschap biedt de mogelijkheid om over de grenzen heen te fuseren, om de statutaire zetel van de ene Lidstaat naar de andere verplaatsen met behoud van rechtspersoonlijkheid alsook een vereenvoudigde juridische organisatie. De verplaatsing van de statutaire zetel leidt wel tot de wisseling van het nationaal recht dat van toepassing is op de Europese vennootschap en houdt bijgevolg een aanpassing van de statuten in.

Het Koninklijk Besluit van 1 september 2004 innoveert voornamelijk door in het Belgisch vennootschapsrecht een alternatief bestuursstelsel voor de Europese vennootschap te voorzien, met name het dualistisch stelsel met een directieraad en een raad van toezicht. Een nadeel is dat noch in de Verordening, noch in het Koninklijk Besluit een fiscale regeling uitgewerkt werd wat als een belangrijke belemmering beschouwd wordt.

Tot op vandaag hebben nog maar acht bedrijven voor deze vennootschapsvorm gekozen zodat voorlopig nog niet van een overweldigend succes kan worden gesproken. De Europese vennootschap kwam recent nog wel in de publieke belangstelling toen het Franse Suez in het kader van haar overnamebod op Electrabel de belofte deed dat Electrabel samen met Suez een Europese vennootschap zou vormen.